იქნებ მოხვიდე მალე , ნუ გამიმეტებ დარდად.
როდესაც თვალებს ვხუჭავ , მოგონებებში გხატავ.
გაზაფხულია ყველგან, ჩემში ვერ აღწევს სითბო.
რაა ასე რომ მტკივა? – ხელი გამიშვი თითქოს.
ვერ გსაყვედურობ დაშრა ჩემი ცრემლების ღელვა,
დრო ისე სწრაფად გარბის. . .
დრო ჩემთან ერთად კვდება. . .
ასე ყოფილა თურმე, ამაზე მეტიც ხდება.
მე ვერ შევძელი მხოლოდ. . . ჩემში იმედი ქრება.
და ყვავილები ისევ გაიშლებიან ბაღში,
მზე კვლავ გაათბობს სხეულს , გაგახსენდები ქარში. . .
შენი პატარა გოგო გაუჩინარდა ხალხში. . .
ვერ დაგელოდა შენ ხომ ხელი გაუშვი მაშინ.
ნ.შ 15,02,2018
